چکیده:

 رسیدن به سعادت و کمال آرزوی هر انسانی است، با توجه به اینکه در عالم مادی با تقابل تزاحمات مسائل با یکدیگر سعادت حقیقی میسر نبوده، محل رسیدن به آن آخرت است. عامل رسیدن به سعادت حقیقی ولایت الله است که باعث خوشبختی و ورود انسان به بهشت، که عین سعادت است می شود. ولایت معصوم علت تحقق انسان به ولایت الهی است و علت تحقق انسان به ولایت الهی علت سعادت است و علت سعادت به نحوی خود عین سعادت است. در نتیجه اینکه ولایت معصوم عین سعادت است. دراین پژوهش ارتباط ولایت با سعادت افزون بر طریق فلسفی وبرهانهای لمی با نظر به ساحات وجودی انسان نیز بررسی گردیده است . با استفاده از براهین و فلسفی صادراول اشرف موجودات است و روایات مصداق صادر اول را وجود پیامبر ( ص) و ائمه ( ع) دانسته اند و این برهان لمی بروجوب وساطت آنان هم در نزول برکات و هم در صعود اعمال دلالت می کند. فطرت انسان که آفرینش اوست عین ربط است و عقل نظری وعملی و اتحاد او با مدرکاتش نیز باید بر ارتباط مطلق او با اولیای الهی حکم کنند. ادله نقلی هم در غیر مستضعفان به وجوب متابعت فرمان می دهد و شبهه شرک و غلو نیز به تبیین رابطه طولی پاسخ داده می شود. محال بودن طفره در وجود و نقصان عقل انسانی در یافتن سعادت نیز می رساندکه سعادت بدون ولایت محال است.

کلید واژه ها: ولایت الهی، سعادت، صادراول، عین ربط ،فطرت ، رابطه طولی ، روایات