چکیده:

مهم‌‌ترين آموزه ديني پيامبران الاهي، دعوت به يكتاپرستي یعنی توحید در عبادت است؛ اختلاف در مفهوم ومصداق آن، درگیری علمی وعملی، بین برخی از فرقه های اسلامی(ابن تیمیه و طرفداران وی، وهابیان) راپدیدآورده است.

در نوشتار حاضركوشش بر آن است که خطا‌هاي وی درباب توحید در عبادت، زیارت قبور پیامبران وامامان معصوم (علیهم السلام) و اولیاء، توسل به آنان و شفاعت خواهی نزد خداوند متعال وتبرک به آثارشان، بررسی و نقد شود. ازسوی دیگر خطاي وهابيان را در اعتماد صرف به آرای ابن تیمیه و مراجعه نکردن به آيات قرآن وروایات    امامان معصوم (علیهم السلام) که هم وزن قرآنند، آشکار شود.

این نکته باعث شده که وهابیان بسیاری از اعمال عبادی مسلمانان را که از عصر رسالت، به دستور پیامبراکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) بدان عمل می کردند، شرک بنامند؛ ازاین رو تعیین حد ومرز واقعی توحید وشرک، ضروری می نماید تا خطای راهبردی آنان دراتهام زنی به مسلمانان به ویژه شیعیان آشکارگردد.

كليدواژه‌ها: ابن تيميه، وهابيّت، سلفیّه، إرهابی، عبادت.